ik kwam
zojuist
met woorden
thuis

woorden
opgeschoten
tussen
het oude
kreupelhout
van mijn gedachten
scheuten
waaruit
als ik
maar
lang genoeg
wil wachten
een dampend
regenwoud
ontspruit

woorden
vond ik
ongewild
zwangere zaden
vol geblazen
met wind
en vuur
en levensadem
aarzelingen
meegedragen
in een notendop
van leven
en verval
ik weet
niet
wat het worden
zal

nu nog
stilte
ontboden
uit een daverend
heelal