zee

vruchtbeginsel
van langdradige
verhalen
waar
in scholen
en schubben
duizendvoudig dolen
werd uitgedacht
en los
geschud

zee

waarin de zon
zichzelf
laat zakken
als een pook
bij toverslag
de bodem
raakt
en leven slaakt
maar ook
het land
te lijf
het licht
met schaduw
rijk
bekleed

zee

waarom G
dit ongelooflijk
Wezen
ooit
het hele stuk
na het lezen
in zes dagen
lichtvaardig
heeft
goed verklaard
met nadruk zelfs
geprezen
blijft
voor mij
een uitspraak
die klaarheid
lijkt
te vrezen

maar goed

voor dichters
en profeten
en verder nog
voor wie
de wereld eindig
waant
zij deze toffe
leugen
tot waarheid
opgedoft
voor stervelingen
heel goed
toch
in te leven

zee

als ik
met beide benen
daarmee praat
mijn lichaam
tempel speelt
en
door de branding
waadt
hoe diep
reikt dan
het vragen
dat uitmondt
in mijn hersenstam
en altijd
weten wil
waartoe
dit leven
tot mij
kwam