Robert la Boresa is een anagram van Robert (Johan) Boelaars, geboren op 30 augustus 1950 te Amsterdam. Tweede zoon van Fokko Hubertus Boelaars en Sophia Helena Spier.
In 1972 rondt hij aan de kweekschool ‘Magister Vocat’ te Amsterdam zijn studie af voor onderwijzer. Een vak dat hij gaandeweg steeds meer als een roeping is gaan ervaren.
Na 40 jaar als onderwijzer te hebben gewerkt, wijdt hij zijn leven nu geheel aan de studie van de Joodse Overlevering en het Hebreeuws, geeft hij cursussen en lezingen hierover. Poëzie en zang vormen daarbij een vitale ondersteuning.
Hij is gehuwd sinds 1972, heeft drie zoons en gedenkt een dochter.

Als kind wordt Robert in geen enkel opzicht onderworpen aan bepaalde godsdienstige verplichtingen of overtuigingen. De sfeer in het gezin waarbinnen hij opgroeit wordt eerder gekenmerkt door individualisme, rationaliteit en non-conformisme. Er is veel vrijheid, misschien wel te veel.

In 1973, pas getrouwd, luidt een bijzondere en ingrijpende droom een belangrijke ommekeer in zijn leven in. Zijn rationalistische levensvisie verandert door dit nachtelijke ‘visioen’ (zie voor meer bijzonderheden hierover onder het tabblad ‘Het Hoogste Woord’ in het hoofdstuk: ‘Elke dag een innerlijke reis’) op slag in een, overigens nog steeds wel-denkende, zoektocht om het Onnoemelijke te leren verstaan. Een mystieke, onoverdraagbare, Onverdraagbare Wetenschap dringt hem tot een innerlijk vraaggesprek over de Identiteit van een, voor hemzelf, niet meer te loochenen Hogere Werkelijkheid. Tijdens deze zoektocht komt hij al snel in contact met het werk van Frederik Weinreb die hier een belangrijke gids blijkt te zijn en die hij in 1986 en 1987 ook persoonlijk nog heeft mogen ontmoeten en heeft mogen bevragen.

De Eeuwige bestaat in Spraak. Dit wordt een belangrijke vaststelling na het overdenken van ‘de droom’. Het gaat altijd om het stellen van de juiste vragen. Woord en antwoord blijken vervolgens rijkelijk aanwezig bij de Sprekende God van de joden. Daar begint de reis, maar ook het geven van een authentiek antwoord op het leven en de woorden van Jezus, de jood bij uitstek, wordt daarmee onvermijdelijk. ‘Wie zeggen zij dat ik ben?’… en dat na Auschwitz…
Het geheel onverwachte en vroegtijdige overlijden van zijn enige dochter Janina Suzanna, drie dagen na haar geboorte op eerste Paasdag 1982, betekent in dat jaar, naast verslagenheid, tegelijkertijd een geestelijke doorbraak en wederopstanding. Door deze gebeurtenis openbaart zich aan hem de betekenis en de mystieke uitleg van het lijden en sterven van de ‘Zoon van God’, die wij in diepste zin ook zelf moeten zijn. In de daaropvolgende jaren ontstaat een gekalligrafeerd handschrift dat uiteindelijk de naam krijgt van: In het teken van de ZooN. Weerslag van een persoonlijk, mystiek manifest.

Na de voltooiing van dit kunstwerk (1986) verlangt hij naar een soort innerlijke troons-afstand in de gedaante van een doop door onderdompeling in stromend water, zoals Johannes de Doper deze doop ooit toediende aan zijn volgelingen, en die ook Jezus onderging zonder de intentie om zich bij Johannes te willen aansluiten. In 1986 vindt hij, als bij toeval, mede door zijn vrouw, de juiste plaats en tijd en voorganger voor deze intieme stap, die vanaf het begin niet de bedoeling heeft om bij een bepaald kerkgenootschap te willen horen, maar bij hem leeft als een daad van overgave, een afstand willen doen van elke ingebeeldheid, een willen gaan op weg met de Eeuwige, als zijn kind, zijn zoon, zoals ook Jezus dat heeft gedaan, zijn weg volgend. Zoon, zonder theologische balast, maar als een Heerlijk Familie-woord voor de on-middellijke Aanwezigheid van de Ene in ons.

In de jaren die volgen schrijft Robert vele liederen en gedichten. Dit leidt in 1995 tot een aantal niet gepubliceerde dichtbundels en steeds vaker performances op diverse podia. De naam Robert la Boresa wordt geboren om middels deze naam een gedaante te hebben waarmee werk en gezin worden beschermd tegen mogelijk te veel en ongewenste publieke aandacht, terwijl toch de familienaam, zij het als anagram, wordt gerespecteerd. Een drukke, veelzijdige periode breekt aan.

In 1996 verschijnt de dichtbundel Bidden & Wreken bij uitgeverij Kontrast in Oosterbeek. Deze bundel beleeft in 1999 een tweede druk, nu in een fraaiere uitgave en voorzien van tekeningen van de hand van de dichter.
In 1998 worden enkele van zijn gedichten door de componisten Reinier Maliepaard en Daan Manneke getoonzet voor vierstemmig koor.
Gedichten van Robert la Boresa vormen in 1999 op initiatief van de Stichting Cultureel Platform Epe de basis voor een multi-disciplinair kunstproject met als titel Het beeld barst in de tijd.

In juni 1999 worden door de N.C.R.V. televisie opnames gemaakt voor een portret van Robert la Boresa in het programma de Stoel van Rik Felderhof.
Eind 1999 verschijnt bij uitgeverij Akasha te Ederveen het boek Zien door rozetten. Het boek is een beschrijving van zeven mystieke rozetten uit het eerder genoemde handschrift In het Teken van de ZooN.

In het voorjaar van 2007 verschijnt na jaren voordrachtskunst in kerk, kelder en café, in samenwerking met William Higgins, Julien van Hedickhuisen en Harald Friskorn de poëzie-CD: Danser, Dienaar, Dichter, Dwaas. De CD wordt als een Geuzen-Woord op 1 april 2007 ten doop gehouden in de Nederlandse Kerk te Londen. Twintig gedichten gesproken in een muzikale context die de tekst ondersteunt en tot een klankschaal wordt waarop de woorden worden aangedragen en opgediend. Robert dicht en zingt, maar uiteindelijk wil hij vertellen, over Wie hem bezielt.

De laatste tien jaar ligt de nadruk daarom steeds meer op het geven van lezingen in het kader van de Joods-mystieke Overlevering. Het nachtelijk Woord uit 1973, de rode draad door zijn geestelijk leven, vraagt steeds meer om een passend ant-woord, een tegen-woord in het Nu.
De tegen-woordige tijd verliest zijn Tegen-woordigheid van Geest, er is teveel afleiding, roes-krachten en pret-goden timmeren ongeremd aan de weg. In zijn lezingen en cursussen klinkt een ander woord dat toch in hetzelfde Woord verankerd ligt. Een nieuw licht op onze Oude meest Innige Identiteit: ZooN in de Eeuwige… dieper dan welk verzonnen en aangemeten ‘ik’ dan ook.

Belangrijk in deze ontwikkeling is de jaarlijkse lezingen cyclus in ‘De Hummelhoeve’ te Echten (Drenthe) waaraan Robert sinds 2012 een belangrijke bijdrage levert samen met Jan Werkman, Hans Faddegon (tot 2018) en Jos Bremer (vanaf 2018).
In 2017 verschenen 9 uitgewerkte lezingen van Robert la Boresa onder de titel ‘Echten-reeks’ in druk. Aan deze reeks werd als 10de deeltje een op zichzelf staand ‘voorwoord’ toegevoegd met als titel het steeds terugkerende levens-motief: ‘In het Teken van de ZooN’. Brand-punt van de reeks. Het geheel is in een fraaie cassette verkrijgbaar.

Sinds 2016 geeft Robert la Boresa ook geregeld cursus aan huis over verschillende onderwerpen uit de Joods-mystieke Overlevering, met name de Getals-mystiek.

Voor contact gebruik s.v.p. het contact-formulier bij deze site.